De reis die de cannabiskruistocht in de VS maakte richting legalisering is niet zonder onenigheid verlopen. De voor- en achteruitgang is kenmerkend geweest voor beide partijen en het lijkt er niet op dat een van beiden binnen korte tijd op zal geven. In dit artikel worden zowel de hoogte- als de dieptepunten bekeken van de wiet kruistocht.
Of je nu voor of tegen het legaliseren van wiet bent, je moet toegeven dat de toppen en dalen die de vooruitgang en achteruitgang representeren in deze eeuwigdurende kruistocht onbegrijpelijk zijn. Het op de hoogte blijven van de recente wetgeving, nieuwe ontwikkelingen en meningen is op zijn minst verwarrend. Aangezien geen van de partijen binnenkort toe zal geven lijkt het erop dat deze controversie voor altijd zal blijven bestaan.
Waar gaat de discussie over?
Het begint allemaal in Oregon in 1973; individuele staten in de VS begonnen de cannabiswetten te versoepelen met het legaliseren van recreatief en niet-recreatief wietgebruik. Vanaf dat moment was de zin ‘een stap vooruit en twee stappen terug’ zeer toepasselijk. (Hoewel het erop lijkt dat de supporters van de ‘stap vooruit’ terrein winnen van de ‘stappen terug’ supporters!). Aangezien beide partijen een sterke mening hebben voor en tegen de legalisering van wiet lijkt de gezamenlijke toewijding aan deze strijd op bepaalde momenten buitenproportioneel in vergelijking met andere serieuzere zaken die onze aandacht vragen. Daarmee moet men zich afvragen waar dit conflict nu echt over gaat… Het gaat om vrijheid vs. bescherming; het gaat om middelengebruik vs. medicinale eigenschappen; het gaat om macht, oordelen en onafhankelijkheid; het gaat om winnen en verliezen; het gaat om ego; het gaat om mededogen; het gaat om geld en Moeder Natuur.
Bijna elke discussie heeft de neiging om zo hoog op te lopen dat zelfs de basisprincipes en –doelen onduidelijk worden of over het hoofd worden gezien dat ertoe leidt dat andere belangrijke zaken die onderzocht moeten worden totaal uit het oog verloren worden. Deze oorlog lijkt onnodig aangezien zoveel burgers duidelijk hun steun hebben uitgesproken voor de legalisering en aangezien onderzoeken keer op keer hebben bewezen dat de voordelen van het legaliseren van wiet veruit opwegen tegen de nadelen.
Ophelderen van een aantal misverstanden
Het is misschien idealistisch of naïef om te hopen op een soort gelukkig midden waarin voor- en tegenstanders het erover eens kunnen worden dat de medicinale eigenschappen van cannabis valide en waardevol zijn en daarmee essentieel; dat er economische verdiensten verbonden zijn aan legalisering; dat niet alle wietgebruikers onverantwoordelijke geweldplegers zijn; dat ons land niet verwoest wordt als we het legaliseren en dat bepaalde starre maatregelen deze dure en soms statische campagne alleen zullen vereeuwigen.
Laten we bijvoorbeeld eens kijken naar een aantal van de stappen vooruit en achteruit die we in 2014 gezien hebben:
- Januari 2014, de verkoop van recreatieve wietproducten wordt gelegaliseerd in Colorado: de eerste legale verkoop van recreatieve wiet is toegestaan; dit wordt vastgelegd door zowel de televisie als de paparazzi.
- Februari 2014, De overheid staat hennepteelt toe: een landbouwwet die ondertekend werd door de president bevat een bepaling waarin universiteiten en overheidsinstanties (in staten waar hennepteelt toegestaan is) onderzoek mogen doen naar het gewas. Tegen de herfst van 2014 oogst Kentucky de eerste legale hennepoogst in tientallen jaren.
- Maart 2014, hoofd medicinale correspondent steunt medicinale wiet: CNN Hoofd Medicinale Correspondent, Sanjay Gupta, zegt dat hij het gebruik van medicinale wiet steunt nadat hij voorheen helemaal tegen de drug was. Zijn ommekeer versterkt de voorstanders in de discussie over legalisering van medicinale wiet.
- November 2014, Florida medicinale wiet verliest met 58% van de stemmen: hoewel dit voorstel een goede meerderheid kreeg van 58%, haalde het niet de 60% die nodig was om ingevoerd te worden. Een vervelende terugval naast andere overwinningen in dit jaar. Probeer het nog eens, Florida!
- December 2014, Oklahoma en Nebraska doen een poging om Colorado aan te klagen om wietlegalisering: deze twee staten beweren dat de cannabiswet van Colorado de federale wet wederrechtelijk omzeilt en interfereert met de capaciteiten van de eiser om hun eigen wetten te handhaven. (Een voorbeeld van hoe deze strijd tegelijkertijd kleinzielig en significant kan zijn).
- December 2014, Inheems Amerikaanse reservaten kunnen nu wiet legaliseren: de Amerikaanse justitie kondigt aan dat zij niet langer federale cannabiswetten zullen vervolgen in Inheems Amerikaanse reservaten, zelfs niet wanneer de wet het middel verbiedt. Met andere woorden: de overheid laat de stamoverheden bepalen wat ze doen met wietgebruik en zijn parameters; ongeveer hetzelfde als wat toegestaan is in de gokindustrie.
- December 2014, Overheid geeft wietbeweging gemengde signalen: het begrotingsvoorstel zou ordehandhavers verbieden federale fondsen te gebruiken om patiënten of wettelijk toegestane leveranciers te vervolgen in de 32 staten (waaronder Washington DC) die enige vorm van medicinale wiet legalisering hebben ingevoerd. Wanneer dit wettelijk vastgelegd wordt is er een mijlpaal bereikt voor de beweging. Tegelijkertijd koos de Kamer van Volksvertegenwoordigers ervoor een voorstel over het onderwerp teniet te doen dat ervoor zou zorgen dat DC geen fondsen kon gebruiken om wietlegalisering in te voeren; ongeveer 70% van de DC stemmers kozen ervoor de wietwetgeving te liberaliseren waarmee een initiatief opkwam voor het legaliseren van het bezit, de consumptie en de teelt van recreatieve cannabis. De overheid – die het budget van de stad beheert – had toen de macht om het plan van DC te verhinderen.
Door legalisering wordt de strijd gewonnen
2014 was een belangrijk jaar waarin meer Amerikaanse staten cannabisgebruik legaliseerden. Er waren meer stappen vooruit dan achteruit in de legalisering. Dit is nog maar een druppel in de emmer, een minuscuul stukje van wat we de afgelopen decennia hebben zien gebeuren in deze kwestie. Aan de positieve kant zien we veel instanties en kwesties waarbij de ‘machthebbers’ (besluit makende overheidssoorten) aan de goede kant lijken te staan: de kant van redelijke legalisering en decriminalisering.
Met de huidige stand van zaken die tegen legalisering aan leunt hebben stemmers een omweg gevonden rond het verouderde verbod; een verouderde beweging die elke dag moeilijker te verdedigen is. … En wij zullen overwinnen!