Sinds marihuana bijna honderd jaar geleden verboden werd, is het stigma dat aan marihuanagebruikers kleeft, voortdurend blijven groeien. Hoewel het stereotiepe beeld van de regelmatige marihuanagebruiker in de loop van de tijd langzaam is vervaagd door de groeiende populariteit van cannabisgebruik, bestaat er nog steeds een grote maatschappelijke druk om je niet met cannabisgebruik in te laten. In dit artikel weerleggen we de mythe en laten we zien wie de cannabisgebruikers echt zijn: normale, alledaagse mensen.
Het stereotiepe beeld van een regelmatige marihuanagebruiker is een drugsverslaafde, een drugsdealer of een luie nietsnut. Het staat buiten kijf dat dit stereotype teruggaat op het marihuanaverbod en er is geen ontkomen aan het raciale element dat bij dit stereotype om de hoek komt kijken. Nu de groep cannabisgebruikers wereldwijd groeit, het onvermijdelijke gevolg van de legalisering, is het belangrijk om het stereotiepe beeld te doorbreken om discriminatie te voorkomen. Om cannabisgebruik in het nieuwe maatschappelijke paradigma te integreren, moeten we eerst vaststellen dat marihuana door een aantal verschillende sociale groepen wordt gebruikt en dat de meeste van die groepen niet in het stereotiepe beeld van de marihuanagebruiker passen.
Het raciale element
Marihuana werd in de VS voor het eerst verboden in de jaren dertig als gevolg van het aantal Mexicanen dat met grote hoeveelheden marihuana de grens met de VS overstak. Hierdoor werd uiteraard de roulatie van deze plant volledig de zwarte markt opgeduwd, waar het niet gereguleerd werd en waarmee de deur naar misdaad en corruptie werd geopend. Het stereotiepe beeld van de stoner heeft meestal een raciaal karakter, vaak zwart of Latijns-Amerikaans. Dit stereotype komt doordat het blanke establishment niet met cannabisgebruik geassocieerd wil worden, waardoor de regelmatige marihuanagebruiker een etnisch profiel krijgt.
Dit heeft in bepaalde sociale klassen en kansarme gemeenschappen een verwoestende rassendiscriminatie veroorzaakt. Door dit stereotype wordt een hoger percentage zwarte en Latijns-Amerikaanse mensen gearresteerd wegens marihuanagebruik dan gewone blanke mensen, ondanks het feit dat statistisch gezien de kans dat ze marihuana gebruiken net zo groot is als bij andere groepen. In een tijd waarin we ons met elkaar zouden moeten proberen te verzoenen, veroorzaakt dit grotere sociale tegenstellingen dan de tegenstellingen die we al hadden door racisme en godsdienstoorlogen.
Cannabis is in de loop van de geschiedenis gebruikt als een geneeskrachtige plant en een gemeenschappelijke plant die mensen samenbrengt. Door het stigma dat zo rigide aan marihuana wordt gelinkt, is de plant het middelpunt van rassendiscriminatie geworden. Het is te danken aan dit stereotype dat de oorlog tegen drugs blijft voortduren, en niet aan de onschuldige bedoelingen van de gebruiker.
Houden cannabisgebruikers de oorlog tegen drugs in stand?
Een belangrijk onderdeel van het stereotype van de marihuanagebruiker is dat het publiek wordt gehersenspoeld met de boodschap dat de alledaagse marihuanagebruiker de oorlog tegen drugs in stand houdt. Door het verbod is de volledige distributie van marihuana natuurlijk de zwarte markt opgeduwd, wat weer andere criminele activiteiten zoals smokkel en zelfs geweld tot gevolg heeft. Maar kan de regelmatige marihuanagebruiker hier echt verantwoordelijk voor gehouden worden?
Een leider van een drugskartel mag dan misschien geweld of corruptie in de zin hebben met betrekking tot marihuana, maar de eindgebruiker heeft de onschuldige bedoeling om simpelweg marihuana te gebruiken. Of iemand marihuana nu medicinaal of recreatief gebruikt, het is enorm oneerlijk om de gebruiker te straffen in het kader van de oorlog tegen drugs, terwijl in feite de overheid de oorlog tegen drugs en de rampzalige gevolgen ervan in stand houdt.
Door legalisering kan de marihuanagebruiker marihuana kopen en gebruiken zonder de illegale drugshandel financieel te ondersteunen, zodat de gehele onderneming geen banden met de misdaad meer heeft. Sterker nog, in de VS brengt de legalisering van marihuana al schade toe aan de Mexicaanse drugskartels die zich richten op grensoverschrijdende marihuanahandel. Dit alleen al is het bewijs dat het verbod de belangrijkste instandhouder van de oorlog tegen drugs en de verwoesting door die oorlog is.
Verschillende gebruikers, verschillende redenen
Als alle marihuanagebruikers worden weggezet als luie, computerspelletjes spelende, misdaadinstandhoudende stoners, ontken je daarmee de vele redenen om cannabis te gebruiken. Hoewel er zeker mensen zijn die marihuana voor recreatieve doeleinden gebruiken, zijn er ook mensen die het als een effectieve behandeling voor allerlei aandoeningen gebruiken. Sommige mensen gebruiken het zelfs voor spirituele doeleinden.
Mensen overal ter wereld gebruiken marihuana om de symptomen van Alzheimer, kanker, misselijkheid en zelfs angst te behandelen. Sterker nog, naarmate de technologie een steeds uitgebreider scala aan medicinale marihuanaproducten kan produceren, ontdekt men manieren waarop de medicinale marihuanagebruiker cannabis kan innemen zonder zelfs maar high te worden. Nu marihuana met alleen CBD en CBD olie steeds makkelijker verkrijgbaar is, zijn er cannabisgebruikers die de medicinale voordelen krijgen zonder de cerebrale high. Marihuana met alleen CBD is een marihuanasoort zonder THC, de psychoactieve stof van de marihuanaplant. In plaats daarvan bevat de plant alleen de medicinale eigenschappen van CBD.
Deze cannabisgebruikers hangen zeker niet de hele tijd etend op de bank terwijl ze hersenloze tv kijken. Sterker nog, waarschijnlijk hebben ze hun toevlucht genomen tot medicinale marihuana om een productief leven te kunnen blijven leiden.
Stoners die het stereotype doorbreken
De plant marihuana is nu en was in het verleden geliefd bij velen. In de loop der tijd hebben een behoorlijk aantal succesvolle stoners ook het stereotype doorbroken dat marihuanagebruikers de samenleving niets te bieden hebben dan misdaad en luiheid.
We hoeven alleen maar naar voorbeelden als Steve Jobs en Bill Gates te kijken. Deze succesvolle miljonairs hebben beiden zelf verklaard marihuanagebruikers te zijn en zijn zeker voorstanders van marihuana. Beiden schrijven veel van hun creatieve energie aan het gebruik van deze plant toe en hoe het hen heeft geholpen zo’n succesvolle carrière te hebben. Zowel Steve Jobs als Bill Gates passen in het paradigma van blank Amerika, aangezien ze beiden geen etnische achtergrond hebben, en beiden waren financieel succesvol en carrièregericht.
Ook Carl Sagan, de maker van de documentairereeks Cosmos, is een zelfverklaard marihuanagebruiker. Deze man is twee keer gepromoveerd, in astronomie en in astrofysica. Sagan zegt dat het gebruik van marihuana iets dieps en wijs in hem losmaakte, een soort spirituele bewustwording, waardoor hij menselijke relaties beter kon begrijpen. Hij schrijft zijn succesvolle carrière en filosofische beschouwing toe aan de diepe spirituele verbinding waartoe marihuana hem toegang gaf.
Het stereotype is niet waar
Uit dit alles kunnen we concluderen dat het stereotiepe beeld dat de maatschappij in de afgelopen honderd jaar heeft opgebouwd niet waar is. Het is volledig verzonnen op basis van het oordeel van mensen en de macht van de overheid over de publieke opinie. In feite is er geen enkel bewijs dat cannabisgebruikers allemaal lui, misdadigers of nietsnutten zijn. Het echte bewijs suggereert zelfs iets anders, namelijk dat mensen cannabis gebruiken voor de fysieke, spirituele en medicinale voordelen.
Het stereotype is gewoon een manier geworden om nog een sociale groep te discrimineren, net zoals de maatschappij de neiging heeft om religieuze groepen of etnische gemeenschappen te discrimineren. Nu legalisering overal ter wereld goed op stoom is, zou het economisch en sociaal bevorderlijk zijn om de lagen van dit stereotype af te gaan pellen, zodat hij in de maatschappij aanvaard kan worden.