Heb je je ooit afgevraagd hoe de wietcultuur er in de rest van de wereld uitziet? Sommige landen kijken op een meer spirituele, mystieke manier naar wiet. Anderen relateren het aan commercialisme. Maar feit blijft dat mensen van over de hele wereld wiet ervaren, gebruiken en verspreiden vanwege verschillende redenen. Als je op reis gaat, of gewoon nieuwsgierig bent, lees dan verder!
Nu steeds meer landen wiet legaliseren en nog meer landen het uit het criminele circuit halen is er een groeiende fascinatie voor wiet en alles eromheen.
De wietcultuur heeft een breed bereik; van mystieke oudheid en folklore tot de meest recente toepassingen in moderne op hennepbasis gemaakte textiel.
Hoewel je in eerste instantie misschien denkt aan rasta achtige winkeltjes bij het horen van het woord wietcultuur, is het in werkelijkheid zo dat mensen van over de hele wereld op hun eigen unieke manier een joint opsteken en chillen.
Hoewel ze met verschillende wetten en beperkingen te maken hebben, zijn deze blowers verbonden door een gemeenschappelijk iets: een toewijding aan deze lang bestaande plant en het symbolisme en de perifere elementen (zoals muziek, kunst, literatuur) die eraan verbonden zijn.
Nu gaan we kijken hoe wietcultuur er over de hele wereld uitziet. Ben je klaar voor deze reis? Laten we beginnen!
Nederland
In Nederland is wietcultuur geïntegreerd in allerlei vormen van sociale interactie. Je hoeft je joint niet stiekem in een steegje op te roken.
En als je naar een coffeeshop gaat met een verkoopvergunning, kun je een joint roken naast je cappuccino als je wilt. Weet je niet hoe je er een kunt vinden? Kijk uit naar voorgevels met een wietthema!
Dit land heeft stappen genomen om wiet langzaamaan uit het criminele circuit te halen. Het is zelfs zo dat inwoners volgens het Nederlandse beleid tot vijf gram wiet mogen bezitten en zelfs maximaal vijf planten mogen kweken (alhoewel deze waarschijnlijk in beslag genomen worden wanneer het ontdekt wordt).
In dit geval is verbinding en samenleving ingebed in de wietcultuur. Er zijn momenteel meer dan 250 wietvriendelijke cafés (“coffeeshops”) in Nederland en ook als je er alleen maar op bezoek bent heb je geluk. Je hoeft niet Nederlands te zijn om mee te kunnen doen.
Het gebeurt wel dat mensen op straat een joint opsteken, maar officieel is het niet toegestaan en een agent zal je sommeren hem uit te maken en dit niet vaker te doen. Maar je zal niet gearresteerd worden.
Kortom; de wietcultuur in Nederland is relaxed en vriendelijk. Hoewel de drug hier technisch gezien illegaal is, is het stigma e omheen in zoverre verdwenen dat het niet ongebruikelijk is om iemand op straat een joint te zien rollen.
Gerelateerd artikel
Spanje
Waar Nederland een luchtige houding aanneemt ten opzichte van de wietcultuur is het in Spanje iets anders.
Interessant genoeg is het een gedecentraliseerd land waar privé consumptie mogelijk is. Je kunt zelfs je eigen planten kweken zolang je dit doet op je eigen grond (vergelijkbaar met Nederland; het is niet echt legaal, maar ook niet strafbaar).
Maar buitenshuis is consumptie wel illegaal en het is ook verboden om het te verkopen of te verspreiden.
Daardoor is de Spaanse wietcultuur omgeven door een soort sluier van geheimzinnigheid. Blowers roken bij iemand thuis of in een van de meer dan 800 private wietclubs, de zogenaamde Cannabis Social Clubs. Je zal hier geen vaporizers vinden; Spanjaarden roken graag wiet in zijn meest pure vorm.
Het is ingewikkeld en complex om een dergelijke club binnen te komen, maar zodra je binnen bent kun je van je joint genieten in de meest openbare setting die je krijgen kan.
De clubs hangen vaak vol met kunstwerken die geïnspireerd zijn op de wietcultuur en gemaakt zijn door lokale kunstenaars. Aangezien ze alleen als non-profit organisaties mogen opereren, organiseren veel clubs culturele evenementen om extra inkomen te genereren.
Terwijl Spanje de drugswetgeving versoepelt, worden de straffen voor openbare wietconsumptie strenger en verkopers worden nog steeds hard aangepakt.
Hoe kunnen blowers de wet omzeilen? Door het heft in eigen hand te nemen.
Omdat sigaretten vaak erg duur zijn, rollen tabaksrokers vaak hun eigen sigaretten. Hierdoor valt het minder op wanneer je op straat een joint rolt, waardoor blowers dan gewoon kunnen doen.
India
In India staat de wietcultuur synoniem voor medicijnen en genezing. Hoewel wiet er recreatief gerookt wordt voor het plezier, heeft het ook van oudsher een betekenisvolle associatie met welzijn.
Hoewel deze plant zijn oorsprong heeft in de regio en eeuwenlang gebruikt werd door de Hindoes, is het momenteel verboden om het te produceren en te verkopen. Dat betekent niet dat het niet gebeurt; we hebben eerder al geschreven over de enorme wietplantages in de Himalaya.
De Indiase bevolking noemt de bloeiende top van de wietplant “ganja” en de hars die het produceert wordt charas genoemd.
Hoewel de drug nog steeds illegaal is in dit land, gebruiken veel spirituele en fysieke leiders het toch om een scala aan verschillende pijntjes te behandelen. Een van de meest gebruikte manieren van inname is door middel van bhang; een drankje dat gemaakt wordt van de wietzaadjes en bladeren.
Van koorts tot een zonnesteek; veel mensen in India geloven dat bhang allerlei soorten pijn kan bestrijden. Het wordt zelfs gebruikt in het behandelen van spraakgebreken en bij de vertering.
Jamaica
Een artikel over wietcultuur zou niet compleet zijn zonder Jamaica. Loop een willekeurige Rastashop binnen en je zal meteen het verband zien tussen het erfgoed van het land, de artistieke expressie en de wietplant die erachter zit.
Sinds de 19e eeuw is wiet, dat overgebracht is uit India, al een steunpilaar in Jamaica. Hoewel je het niet kunt verhandelen of legaal kunt bezitten, is het gedecriminaliseerd, dat betekent dat als je gepakt wordt met minder dan 55 gram, je niet bestraft wordt.
De meest significante culturele bijdrage die wiet heeft gehad voor het land is terug te zien in de Rastafari beweging. Deze centraal Afrikaanse religie kwam op in de jaren ’30 als een manier om zwarte mensen die ontheemd waren vanwege de kolonisatie te verenigen en versterken.
Maar welke rol speelt wiet hierin?
Rastafari geloven dat wiet, of ganja, zoals ze het ook wel noemen, een deur opent naar dieper spiritueel bewustzijn. En in plaats van het alleen te gebruiken om high te worden, eren ze het om spirituele visies op te roepen en een verhoogde staat van bewustzijn te bereiken.
Daarom noemen veel mensen het “wijsheid wiet”.
Nog niet zo lang geleden is land geïnteresseerd geraakt in de financieel kant van de wietcultuur. Het staat sinds kort medicinaal wietgebruik toe en heeft plannen voor het creëren van “wellness toerisme,” waarmee het mensen aan wil trekken van over de hele wereld die zelf graag de kracht van wiet willen ervaren.
De Verenigde Staten
Op dit moment hebben 29 staten en Washington D.C. op de een of andere manier wiet gelegaliseerd. Nu het stigma rond de plant langzaam verdwijnt, krijgt de wietcultuur weer voet aan de grond. In de jaren ’60 werd wiet in de V.S. geassocieerd met de Hippie Beweging, bestaande uit Beatniks die liefde boven oorlog stelden en vrije expressie voor iedereen promootten. Hoewel je bij dit tijdperk misschien vooral denkt aan bloemetjesshirts, kralen en kettingen van madeliefjes, kwam de wiet toch heftig aan.
In het midden van de jaren ’50 begonnen veel leiders van de Hippie Beweging zich openbaar uit te spreken tegen de criminalisering van drugsgebruik. Hoewel sommigen streden voor de acceptatie van psychedelische drugs, zoals paddo’s, promootten anderen, zoals Dr. Lester Grinspoon, de medicinale eigenschappen van wiet.
De beweging is nu verschoven van hippies naar hipsters. Dankzij trendy, hippe wietshops die overal opkomen en de groeiende internetverkoop is de wietcultuur weer een nieuwe weg ingeslagen.
De hipster van nu is in feite een moderne hippie die op zoek is naar bevrijding van de commerciële wereld en de nadruk wil leggen op eenvoudige, ouderwetse recreatie en meer homeopathische genezing. En wiet past prima in dit plaatje.
De “moderne hippies” van tegenwoordig zijn technisch onderlegd, goed opgeleid en ondernemend en houden zich net zo veel bezig met hun rechten en vrijheid als hun vredestekendragende voorgangers.
Canada
Medicinale wiet is al 16 jaar legaal in Canada en de Premier streeft ernaar het helemaal te legaliseren waarmee de progressieve houding van dit land ten opzichte van de plant aangetoond wordt. Als het hem lukt kan Canada best weleens de eerste geïndustrialiseerde natie worden waar wiet helemaal legaal is.
Op dit moment is er een hoge productie. Kwekers kweken hun planten zelfs in enorme pakhuizen en verschepen het naar klanten die het om medische redenen gebruiken.
Om kapitaal te generen maken medicinale wietkwekers hun bedrijven zelfs openbaar in de aandelenmarkt, waarmee ze gelijk staan aan andere bedrijven in het land.
Hoewel verkooppunten voor wiet nog niet wettelijk toegestaan zijn, opereren veel nog onder de radar. Over het algemeen wordt wiet op een commerciële manier ingezet door heel Canada. In die zin is wiet meer dan alleen een recreatief of medisch middel; het is een financieel middel.
Argentinië
In Argentinië is de wietcultuur een familieaangelegenheid.
In april 2017 werd medicinale wiet gelegaliseerd in dit land, maar je hoeft niet veel uit te geven om de vruchten ervan te plukken.
De wiet wordt verstrekt door een groep die bestaat uit 136 lokale families die hard hebben gestreden zodat hun kinderen de drug konden gebruiken. Blijkbaar leden deze kinderen aan een aantal aandoeningen waaronder epilepsie en autisme.
En wat waren de argumenten van hun ouders? Als ze medicinale wiet zouden kunnen gebruiken zouden hun symptomen behandeld kunnen worden en zouden ze een beter leven hebben. Het zou ook de dagelijkse stress en continue druk verminderen die op hun families rust als verzorgers.
Hun moeite werd beloond en nu heeft het hele land toegang tot medicinale wiet. En het allerbeste: als je gekeurd bent als patiënt krijg je het helemaal gratis.
Cambodja
Krijg je trek na een joint? Cambodja is het land van de “happy pizza,” die net zo heerlijk en verrukkelijk is als het klinkt. Je kunt het vooral vinden in de stad Siem Reap en het is net een gewone pizza, maar dan met een speciaal ingrediënt.
Hoewel cannabis technisch gezien illegaal is, zijn de autoriteiten niet heel streng als ze inwoners of toeristen pakken met 50 gram op zak. Maar heftigere drugs, zoals cocaïne, worden strenger aangepakt.
Je kunt dealers tegenkomen in de buurt van toeristische gebieden. Dat is ook de reden dat de happy pizza verkocht mag worden in de meeste lokale restaurants.
De wietcultuur wordt hier op een relaxte manier gereguleerd. Het is verboden, maar niet zo strikt en je kunt best aan je wiet komen als je weet waar je het moet krijgen en wat je moet eten.
Tsjechië
In Tsjechië is het legaal om 15 gram medicinale wiet bij je te dragen. Maar wiet is hier zo alom aanwezig dat zowel inwoners als toeristen er makkelijk aan kunnen komen; vooral in grotere steden als Praag.
Hoewel het illegaal is om te kopen en te verkopen, zijn de wetgevingen rondom drugs vrij laks, dus het stigma dat eromheen hangt is erg verminderd in vergelijking met andere delen van de wereld.
Na 40 jaar onder Communistische wetgeving te zijn geweest hebben de Tsjechen een vrij negatief beeld gecreëerd van de overheid, met name van de politie. Dus de meeste mensen maken zich niet zoveel zorgen over de straffen en boetes die ze kunnen krijgen als ze iets meer bij zich hebben dan toegestaan is.
Bewijs? Veel ouderen op het platteland gebruiken wiet om er genezende zalf van te maken voor de gemeenschap. Je kunt beter geen joint opsteken recht voor een politieagent, want daar wordt je wel voor bestraft.
IJsland
Als je aan wietcultuur denkt, denk je misschien niet meteen aan IJsland, maar dat is niet terecht.
Volgens een recent onderzoek staat IJsland bovenaan als het gaat om in welk land het meest geblowd wordt. Iets meer dan 18% van de bevolking blowt en het landelijk gemiddelde is tweeduizend kilo per jaar, hoewel het volgens de federale wet nog steeds verboden is.
De wietcultuur is zo alom aanwezig in IJsland dat toeristen vaak alleen komen voor de wietshops en hun aankopen direct naar het Keflavik International Airport laten vervoeren, zodat het klaarligt als ze daar aankomen.
Om tussen de plaatselijke bevolking te passen helpt het om de wietschaal te kennen. Over het algemeen is “Marri” de laagste kwaliteit wiet die je kunt krijgen, terwijl “Polli” in het midden ligt. Ben je op zoek naar hele goede wiet? Dan moet je voor “Riger” gaan, maar dat kost je wel wat.
Hoewel 3,5 gram wiet grofweg $50 dollar kost in de VS, kan eenzelfde hoeveelheid van de IJslandse Riger wel $180 kosten.
Een van de redenen dat het zo populair is? IJsland heeft alcohol verboden in 1915 en bier is pas weer toegestaan sinds 1989, dus moesten de inwoners creatief zijn en een alternatief zien te vinden om high te worden!
Samenvattend: de hoge tonen van de wietcultuur
Overal ter wereld ervaren, kweken, gebruiken, verkopen en verhandelen mensen wiet vanwege verschillende redenen. In sommige landen is wiet van nature spiritueler of mystieker. In andere landen is er meer verband met commercialisme.
Het goede aan wiet is dat, waar ter wereld je ook bent, er bevolkingen bestaan die net zo gepassioneerd en enthousiast zijn over de plant als jij, onafhankelijk van het feit of het wel of niet legaal is om te gebruiken.
Check de website regelmatig voor nieuws en updates om meer te weten te komen over de wietcultuur die ons verenigt. Wij zoeken het voor je uit, dus je kunt met een gerust gevoel blijven blowen!
