Wietzaadjes of toppen worden over het algemeen ingedeeld in twee groepen: indica en sativa. Elke soort heeft zijn eigen fysieke eigenschappen en effecten wanneer je het gebruikt. Als je de eigenschappen van de verschillende soorten genetisch gaat combineren, krijg je een hybride. Dit artikel omschrijft de verschillen tussen indica, sativa en hybride wietsoorten.
Een van de eerste dingen die je ziet bij het kopen van zaadjes of wiet is dat er altijd indica of sativa op het etiket staat. Dat zijn de twee hoofdtypes wiet. Er zijn vrij veel verschillen tussen deze twee soorten die hen beiden uniek maken ook al gaat het om dezelfde plant.
Toen mensen de soorten voor het eerst gingen categoriseren in de 18e eeuw, was het de structuur en de harspatronen die in eerste instantie het verschil aangaven. Maar zodra de mens de karakteristieken van beide soorten ontdekte begonnen ze deze al te kruisen, om de beste eigenschappen in één plant te krijgen. Dit begon echter pas toen kwekers gedwongen werden hun plantage binnen te houden.
Indica soorten
Over de indica variant wordt gezegd dat hij zijn oorsprong vindt in het Hindu Kush gebergte in Pakistan en Afghanistan. In dit gebied heerst een guur klimaat en de bergen liggen op grote hoogte waardoor de indica toppen een dikke harslaag hebben ontwikkeld. De harslaag van trichomen kwam op als bescherming tegen de gure weersomstandigheden.
Indicaplanten zijn over het algemeen kortere planten met veel bladeren. Ze worden niet groot en de stammen zijn vrij dik en ruw. De toppen zijn meestal bedekt door een dikke laag hars en deze eigenschap proberen kwekers altijd mee te nemen van de indicasoort. Indicasoorten hebben over het algemeen een kortere bloeiperiode en groeien goed op grotere hoogten. Omdat ze kort zijn en goed te onderhouden vind je indicaplanten vaak binnen.
Indicaplanten worden meestal geassocieerd met een ontspannen, kalmerend effect. Ze zorgen ervoor dat het lichaam zwaar aanvoelt alsof je in de bank of je bed wegzakt. Daarom worden indicasoorten gebruikt voor het behandelen van pijn en slapeloosheid. Indicasoorten bereiden het lichaam eerder voor op ontspanning en slaap dan op energieke activiteiten en worden daarom meestal ’s avonds gebruikt.
Sativa soorten
Hoewel het erg moeilijk is om pure sativa soorten te vinden bestaan ze wel. De sativa variant is over het algemeen wat lastiger te kweken, heeft een langere bloeiperiode en heeft meer tijd nodig om te groeien. Daarom kan het lastig zijn om sativa planten te kweken zonder de juiste omgeving. Deze planten zijn langer en smaller en veel meer geschikt om buiten te kweken. Indicasoorten groeien beter in warmere klimaten en tropische klimaten rondom de evenaar.
Soorten die sativa dominant zijn, of puur sativa, geven de gebruiker normaal gesproken energie en euforische gevoelens. De effecten worden veel meer cerebraal dan fysiek waargenomen, waardoor het een goede soort is voor creatieve activiteiten. Daarom wordt het meer overdag gebruikt. Omdat je er energie en een gelukkig gevoel van krijgt, kan sativa gebruikt worden voor het behandelen van bijvoorbeeld vermoeidheid en depressie.
Sativa is een erg gewilde wietsoort vanwege de veel gewenste opwekkende cerebrale effecten. Maar omdat deze soort moeilijker te kweken is en een minder grote oogst heeft dan indica is er vaak wat moeilijker aan te komen en is de prijs wat hoger.
Het tijdperk van de hybride
Toen de drugsoorlog begon en wietkwekers gedwongen werden hun plantages naar binnen te halen, was er genetisch experimenteren nodig om de soorten die toen populair waren in stand te houden. Het was ook een kans voor kwekers om te gaan experimenteren met het kruisen van verschillende indica en sativa soorten. Dit betekende ook dat kwekers de voordelige eigenschappen van de twee varianten konden isoleren en samen konden voegen in één plant.
Dit betekent dat er nu soorten bestaan met sativa genen die een kortere bloeiperiode hebben en een grotere oogst opleveren. Er zijn ook sativa soorten die geschikt zijn om binnen te kweken wat het potentieel voor het kweken van wiet gigantisch maakt. Hybriditeit betekent ook dat een enkele wietsoort nu een hele reeks aan verschillende symptomen kan behandelen omdat het een combinatie van de effecten van beide varianten bevat.
Hybriditeit heeft de meeste soorten die we momenteel gebruiken verbeterd en, ironisch genoeg, was het waarschijnlijk het resultaat van het begin van de drugsoorlog. Hybriditeit en genetische manipulatie zijn ingezet om wietsoorten in stand te houden die tientallen jaren geleden gebruikt werden, voordat er echt wiet binnen gekweekt werd. Het mooie aan hybriditeit is het potentieel voor veel varianten en soorten wiet.
De rol die de omgeving kan spelen
Ook al is het categoriseren van wiet vrij specifiek, zoals we net besproken hebben, toch zijn er verschillende variabelen bij betrokken. Een soort kan bijvoorbeeld bestempeld worden als puur indica of indica dominant en zou daarom korter moeten zijn en een kortere bloeiperiode hebben. Maar kleine veranderingen in de omgeving kunnen ervoor zorgen dat er meer sativa dan indica eigenschappen naar boven komen in het fenotype. Dit betekent dat je er door het manipuleren van de omgeving voor kunt zorgen dat er verschillende resultaten kunnen komen uit een enkel zaadje.
Het veranderen van de omgeving heeft een direct effect op de delen van wiet die invloed hebben op onze ervaring, zoals THC (en andere cannabinoïden) en terpenen. Deze stoffen zijn verantwoordelijk voor hoe we een wiet trip beleven. Door de omgeving iets te veranderen kunnen deze dingen aangepast worden, dat betekent dat verschillende genen van de plant duidelijker naar voren komen dan anderen.
Het betekent ook dat een soort die op een bepaalde plek op de wereld groeit net iets anders wordt als deze in een andere omgeving groeit. Net als bij de mens is elke wietplant uniek en is het zowel een product van zijn genen als zijn natuurlijke omgeving. Dat is hetgeen dat wiet zo speciaal maakt en waardoor mensen er zo’n goede verstandhouding mee hebben!