De afgelopen tientallen jaren hebben kwekers er hard aan gewerkt om de beste wietsoorten te kweken die we ooit gekend hebben. Maar hoe zat het voordat er soorten gekruist werden? Hoe was wiet voordat we ingrepen in de natuurlijke genetica? Dit artikel gaat helemaal over landrassen; de originele wietsoort.
De wiet die uiteindelijk terecht komt in de bowls en pijpen van de moderne blower heeft een veel langere genetische geschiedenis dan de meeste mensen weten. De meeste wiet die we tegenwoordig roken is een hybride soort die ergens vandaan moet zijn gekomen. Het onderwerp van vandaag is: waar ligt dat mysterieuze “ergens”?
Veel mensen hebben het over de verre voorouders van de mens; dat we allemaal van dezelfde oorsprong komen. Ditzelfde wordt gezegd over wiet. De soorten die we nu roken zijn het resultaat van verschillende kweekprogramma’s. Maar ze hebben allemaal dezelfde oorsprong: landrassen.
Als we het hebben over landrassen, dan hebben we het over hoe wiet was voordat we het begonnen te kruisen, de genen begonnen te mengen, fenotypes isoleerden en ze gingen reproduceren. Landrassen zijn de originele wilde wietsoorten die geselecteerd zijn door de natuur en waarvan we alle geweldige soorten gemaakt hebben die we tegenwoordig kennen.
De oorsprong van wiet
Er zijn verschillende bewijzen dat cannabis al bestond in de tijd van de Vikingen, de Scythen, de Romeinen en de Grieken. Maar het is wel zeer waarschijnlijk dat wiet pas op deze plekken te vinden was, nadat mensen gingen reizen. Wetenschappers en historici geloven over het algemeen dat cannabis oorspronkelijk uit Central Asia komt.
De cannabis die duizenden jaren geleden in Afghanistan, Pakistan en China groeide, lijkt niet heel veel op de wiet die we nu kennen. “In die tijd” groeide wiet net als elk kruid.
Waarschijnlijk was het zo dat toen handelaren en koopmannen erachter kwamen dat ook andere mensen wel interesse hadden in wiet, ze de zaadjes verzamelden en gingen reizen om ze te verkopen. Dit is waarschijnlijk de reden dat wiet zo populair en geliefd werd in het Midden-Oosten en Afrika.
Gerelateerd artikel
Zelfs toen kwekers rond de wereld trokken waren landrassen nog de enige wietsoort. Op dat moment in de geschiedenis van de cannabis deden we nog niet aan kruisen en manipuleren van genen. We wisten alleen dat we het graag gebruikten. Zo kwam het dat de planten die terecht kwamen in Noord- en Zuid-Amerika nog steeds de originele cannabisgenen bevatten.
De vorm en het gedrag van de landrassen paste zich aan aan de respectievelijke locaties. Daarom bestaan er landrassen met verschillende eigenschappen.
Toen de planten van het koude Midden-Azië terecht kwamen in tropisch Colombia, vonden er noodzakelijke veranderingen plaats zodat de plant kon overleven. Dit wordt niet echt gezien als kweken, maar als een goede vorm van natuurlijke selectie in landrassen die op een nieuwe plek terecht gekomen zijn.
De jacht naar de mysterieuze oorsprong
Heb je je ooit afgevraagd waarom wiet een aantal decennia geleden zo anders was dan nu? De afgelopen twintig jaar hebben we veel hybride cannabis gekweekt, waarmee we nieuwe soorten hebben gecreëerd door middel van een bepaalde botanische alchemie. Maar in de jaren ’60 en ’70 ging het niet om het maken van nieuwe soorten. Het ging om de zoektocht naar de echte OG: het originele landras.
Het was een stuk makkelijker om cannabiszaadjes rond de wereld te smokkelen in de “pre-luchthaven beveiliging” zone. En kwekers maakten hier gebruik van door naar India en Afghanistan te reizen en zaadjes van landrassen te verzamelen. Uiteindelijk werden deze erfgoedsoorten genoemd en tegenwoordig is er nog steeds veel vraag naar.
Ook nu zijn er nog steeds mensen op jacht naar deze soorten. Misschien heb je ze weleens op tv gezien. Een van de bekendste is Franko Loja, die zijn werk heeft gemaakt van het vinden van originele landrassen over de hele wereld. In het boek van Dan Michaels, Green: A Field Guide To Marijuana, interviewde hij Loja over landrassen.
In dit interview heeft Loja het over het belang van landrassen als pure essentie van wat cannabis is. Ze zijn “door moeder natuur geperfectioneerd gedurende honderden en soms zelfs duizenden jaren”. In de context van de natuurlijke selectie zie je dat landrassen al een hele lange tijd in de maak zijn. Wat de natuur op een natuurlijke manier geselecteerd heeft in duizenden jaren evolutie is niet iets dat de mens zomaar na kan bootsen.
Gerelateerd artikel
Kwekers hebben liever landrassen dan hybride zaadjes. Met een landras ga je letterlijk terug naar de bron en kun je van daaruit gaan kweken. Landrassen zijn over het algemeen robuustere, sterkere planten. Nieuwe hybridesoorten moeten zich nog “aanpassen” aan de omgeving terwijl we de zwakkere geno- en fenotypes eruit proberen te kweken.
Er is helaas een risico dat landrassen uitsterven, omdat we zoveel energie steken in het kruisen van soorten in plaats van het kweken van originele soorten. Als we het landras verliezen, verliezen we eigenlijk het werk dat de natuur jarenlang gedaan heeft om ons de wiet te geven die we nu hebben. Landrassen zijn in zoverre belangrijk dat ze de bron zijn van al onze kweekprogramma’s van tegenwoordig.
Gerelateerd artikel
Verschillende landrassen in de wereld
Zoals we al eerder verteld hebben zijn de landrassen in Midden-Azië ontstaan, maar zijn ze over de wereld verspreid waarbij ze zich op verschillende manieren aangepast hebben. De landrassen of erfgoedsoorten die we tegenwoordig kennen komen meestal uit Colombia, Afghanistan, Pakistan of India.
Colombiaanse landrassen
Als je ooit gehoord hebt van soorten als Colombian Gold of Santa Marta Gold, dan heb je eerder gehoord over landrassoorten. Ze zijn vernoemd naar de plaatsen waar ze vandaan komen. Sommige groeiden in de lagere natte gebieden en anderen groeiden juist in de strengere klimaten van de Sierra Nevada; dus zelfs in de Colombiaanse landrassen zelf zit nog variatie.
Colombiaanse landrassen zijn sativa. Ze hebben de eigenschappen van sativaplanten met lange stengels en dunne bladeren. Ze hebben een driehoekig achtige vorm, er zit veel ruimte tussen de vertakkingen en de takken worden lang. Het is lastig om deze landrassen in (Noord-) Europa te kweken of op andere plekken waar het koud is, omdat ze zich aangepast hebben aan het klimaat rondom de evenaar.
Gerelateerd artikel
Afghaanse en Pakistaanse landrassen
De Midden-Aziatische landrassen komen veel dichterbij soorten die we kennen als Kush (of indicasoorten). In tegenstelling tot Colombiaanse landrassen komen deze soorten uit het strenge, koude bergklimaat van het Kush gebergte. Ze zijn veel kleiner van formaat in vergelijking met Colombiaanse landrassen en groeien niet zo hoog, maar bevatten wel veel hars en trichomen.
Interessant is dat zelfs de bladeren bedekt zijn met hars, om ze te beschermen tegen het klimaat. Voor lokale kwekers maakt het niet uit dat er minder toppen zijn, omdat de hoofdproductie bestaat uit hasj, dat ook gemaakt kan worden van de hars op de bladeren.
Indiase landrassen
De derde veel voorkomende soort landras komt uit India. Deze plant heeft door de eeuwen heen een hele grote rol gespeeld in de Indiase cultuur en groeit er nog steeds in overvloed. Toppen zijn het belangrijkste als het gaat om Indiase landrassen en niet de bladeren of hars. Waarschijnlijk komt dit doordat de toppen gebruikt werden voor het maken van Bhang (een lokale drank die van wiet gemaakt wordt).
Deze landrassen hebben een dikke hoofdstam en kunnen wel drie meter hoog worden. Ze zenden een interessant pittig aroma uit dat uniek is voor deze planten. Ook het specifieke psychoactieve effect is kenmerkend aan Indiase landrassen.
Zoals je kunt zien is er veel variatie, zelfs in de originele cannabissoorten. Op deze manier zorgt de natuur ervoor dat de plant in verschillende omgevingen kan overleven. Het is belangrijk om deze soorten in stand te houden als basis van het moderne kweken. Het zou ontzettend zonde zijn om de door de natuur geselecteerde genen te verliezen omdat we de waarde ervan niet inzien.
Is het het nog waard om landrassen te kweken?
Er zijn nog steeds kwekers die landrassen kweken en met een hele goede reden. De genetische informatie in landrassen kan niet vervangen worden en is onmogelijk te kopiëren. Landrassen zijn gebruikt voor het kweken van soorten als K2 en liggen erg dicht bij soorten als Afghan en Durban Poison.
Hoe zeer mensen ook het idee hebben dat ze landrassen beter kunnen maken door ze een hoger THC-gehalte, grotere toppen of meer hars te geven, landrassen zijn wel de soort waar het allemaal uit ontstaat. Deze soort bevat informatie die cruciaal is voor het kweken van robuuste, gezonde en duurzame cannabissoorten.
Zoals we al eerder gezegd hebben zijn de genen van landrassen door de millennia heen op een natuurlijke manier geselecteerd door het wereldwijde ecosysteem. We vinden misschien dat onze selectiemethoden de beste zijn, maar de methoden van de natuur zijn best wel solide.
Dus ja, het is het nog steeds waard om landrassen te kweken, al is het maar met als enige doel om de soort te behouden. Ze zijn misschien niet veel waard voor mensen die puur voor zichzelf kweken en alleen geïnteresseerd zijn in het roken van toppen. Maar voor kwekers die bezig zijn met kruisen is het waardevol om wat landrassen te hebben.
