Het zal je verbazen hoeveel verschillende mutaties je wietplant kan hebben, en hoe die de verschillende strains hebben beïnvloed die we nu allemaal roken. Mutaties zijn zeldzaam en gebeuren vaak spontaan. De verschillende manieren waarop wiet kan muteren zijn essentieel voor groeiers, dus lees dit artikel als je daar benieuwd naar bent!
Zoals bij het kruisen van alle soorten kunnen er mutaties optreden en wiet vormt hierin geen uitzondering. We hebben het hier niet over de genetische mutaties die kwekers opzettelijk doorvoeren, maar het soort waardoor de kweker zelf ook verrast wordt. Dit kan alle vormen en soorten aannemen, en, ook al lijkt het in eerste instantie ongewenst te zijn, toch kijken telers er altijd nieuwsgierig naar uit. Soms leiden deze toevallige mutaties tot een grotere potentie of een betere groei.
Mutaties zijn interessant om naar te kijken omdat ze vaak spontaan opkomen, zonder waarschuwing vooraf, en soms zorgen voor hele fijne verrassingen. Maar je moet ook erg voorzichtig zijn als je deze mutaties wilt isoleren om ze in nieuwe soorten te proberen te introduceren. Dit kan leiden tot een wervelwind aan ongewenste mutaties die zich verspreiden over de wietgenen. In elk geval is kweken een delicate onderneming. Hier zijn een aantal mutaties (sommige komen vaker voor dan anderen) die voor kunnen komen bij wietplanten!
Ducksfoot Wiet
Ducksfoot wiet was het resultaat van een van deze toevallige mutaties waar een Australische kweker gebruik van heeft gemaakt door er een echte soort van te maken. Het wordt Ducksfoot genoemd vanwege de zwemvliesachtige bladeren die het heeft in plaats van de vingervormige bladeren die wietplanten meestal hebben.
Het zaad van deze soort wordt vooral gezaaid vanwege de speciale bladeren, maar wanneer het groter groeit zijn er duidelijke verschillen te zien in andere genetische eigenschappen zoals cannabinoïde inhoud, oogst en het algehele uiterlijk van de plant. De meeste van deze plant worden sativa’s, hoewel er ook enkelen zijn die tot de indica soort behoren. Dit suggereert dat de Ducksfoot mutatie onder verschillende soorten voor kan komen en niet noodzakelijkerwijs beperkt is tot de soort waar het voor het eerst in ontdekt is.
Gerelateerd artikel
De soort wordt natuurlijk Ducksfoot genoemd, omdat de bladeren erg lijken op de zwemvliezen van een eend of andere zwemvogel. Deze vreemde mutatie is het resultaat van een recessief gen, dat betekent dat wanneer het gekruist wordt met een andere soort er maar een kans van 1 op 3 is dat het deze speciale bladeren krijgt.
Ducksfoot kan zorgen voor een goede camouflage van je wietplant voordat er cola’s op gaan groeien. Het lijkt bijna niet op een wietplant en kan erg misleidend zijn. Om deze reden blijven kwekers deze genetische eigenschap waarschijnlijk doorkweken omdat het er tot de bloeiperiode uit ziet als een hele andere plant.
Bontbladigheid
Bontbladigheid is wellicht een van de mooiste mutaties die voor kunnen komen bij de wietplant, maar als het op een ernstige manier gebeurt, wordt het niet gezien als een gewenste mutatie. Bontbladigheid is volledig of gedeeltelijk albinisme van de wietplant, dat betekent dat het wit is. In het meest bijzondere geval wordt het blad op bepaalde plekken wit waardoor je ongelooflijke patronen krijgt. Soms ligt de grens precies over het midden van het blad en is de helft wit en de helft groen.
Dit komt omdat de plant niet goed in staat is om chlorofyl te produceren. De genetische mutatie treedt op in het gen wat ervoor zorgt dat de plant chlorofyl kan aanmaken. Dit gen staat bij bontbladige wiet uit in bepaalde delen van de plant, waardoor dat deel van de plant wit is. Het kan zowel op de bladeren als op de toppen voorkomen.
In het meest extreme geval wordt de gehele plant albino. Dan leeft de plant vaak niet lang, want wanneer de plant geen chlorofyl kan produceren, is hij ook niet in staat om de suikers te produceren waardoor hij kan blijven leven en toppen kan produceren. Dit zou betekenen dat deze planten minder grote oogsten zouden hebben, aangezien een verminderd vermogen tot fotosynthese natuurlijk leidt tot langzamere groei. Toch zijn er een aantal bontbladige wietplanten die vrij groot zijn gegroeid.
Gerelateerd artikel
Whorled Phyllotaxy
Wietbladeren hebben al een bepaalde bijzondere geometrie die we alleen uit de natuur kennen, maar deze vrij gebruikelijke mutatie maakt het nog bijzonderder. Waar bij een normale wietplant meestal twee bladeren per lid groeien (de ene tegenover de andere), zorgt deze mutatie voor drie bladeren per lid. Ze verschijnen op 120 graden van elkaar waardoor de wietbladeren mooi verspreid staan.
Hiermee komt er een extra tak aan elke knoest waardoor deze plant veel meer bladeren heeft. Om die reden probeerden kwekers dit gen in andere wietsoorten te brengen. Het idee is dat planten met een extra tak een grotere oogst op zouden leveren en een aantal soorten hebben dit ook gedaan. Of deze genetische mutatie nu wel of geen grotere oogst oplevert, verder is het niet schadelijk.
Twin seedlings
Twin seedlings (zeg maar: tweeling-zaailingen) is een andere veelvoorkomende mutatie onder wietplanten en, zoals de naam al zegt, een zaadje kan twee wortels ontkiemten. Op het eerste gezicht lijkt het misschien alsof er iets mis is met het zaadje, maar dat is niet zo. Dit wordt zelfs gezien als een geweldige mutatie omdat er nu twee planten kunnen groeien. Dit gebeurt alleen als er zorgvuldig voor gezorgd wordt. Anders zal de sterkste plant alle voedingsstoffen consumeren en zal er niet genoeg zijn voor de zwakkere plant.
Gerelateerd artikel
Als deze mutatie voorkomt verwijdert de kweker de zaadschil en splitst de twee planten. Ze zouden beiden goed moeten groeien en je kunt interessante genetische observaties doen bij de planten die hieruit voortkomen. Een van deze planten komt voort uit de moeder en vader en de ander is een exacte kloon van de moeder!
Er zijn ook zaadjes geweest die drie wortels kregen, maar dit komt veel minder vaak voor dan de twin seedlings.
Klimplantwiet
Deze mutatie is erg interessant en komt niet vaak voor. Het is maar een paar keer gebeurd en was het resultaat van een kruising met een andere genetische mutatie. Uiteindelijk groeide er een plant waarvan de stammen om elkaar heen gedraaid waren, net als bij een wijnrank.
Deze mutatie begon met een plant waarvan ontdekt was dat het een volledig andere mutatie had in Sydney in Australië in de jaren ’70 of ’80. Deze soort was erg kort en had veel bladeren, net zoals een kruid. De bladeren aan deze plant bleven klein, niet groter dan 5 centimeter lang, en de plant werd niet groot. Het werd de ABC soort genoemd (Australian Bastard Cannabis) en kwekers probeerden er een soort van te maken met een hoger cannabinoïde gehalte. Tijdens dit proces zagen ze deze vreemde wijnrankachtige wiet die zijn eigen stammen om elkaar heen draait.
Soms groeien deze ranken helemaal tot bovenaan de stam en groeien vervolgens weer naar beneden tot de grond. In de juiste omgeving zullen ze nieuwe wortels laten groeien in de bodem. Hierdoor krijg je een plant met veel bladeren die heel sterk is en mogelijk grote oogsten opbrengt. Bovendien vermomt hij zichzelf vanwege de ranken!
Dit zijn nog maar een paar van de verschillende mutaties die voor kunnen komen bij de wietplant. Als je bekijkt hoeveel er gekweekt wordt in de wietbeweging is er een grote kans dat er regelmatig mutaties plaats zullen vinden waardoor er veel nieuwe wietvariaties geproduceerd zullen worden!
